دیپلماسی پارلمانی فعال ایران

در پی تحولات پرشتاب منطقه‌ای و رقابت و شکل‌گیری ائتلاف‌های جدید بازیگران در معادلات جدید ژئوپلیتیکی غرب آسیا، نگاه به دیپلماسی چندلایه و میان‌نهادی بیش از گذشته در دستور کار سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته است. مجلس شورای اسلامی نیز در این چارچوب، کوشیده است تا با گسترش ارتباطات پارلمانی، مکملی مؤثر برای سیاست خارجی رسمی کشور باشد.

 در همین راستا، سفر محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی، به پاکستان را می‌توان گامی هدفمند در مسیر تعمیق همکاری‌های اقتصادی و هم‌گرایی سیاسی در سطح منطقه‌ای دانست. این سفر نه‌تنها ادامه منطقی روند فعال دیپلماسی پارلمانی ایران پس از «طوفان الاقصی» به شمار می‌رود، بلکه حامل پیام‌های روشنی از اراده تهران برای تعامل سازنده، ارتقای روابط تجاری و تحکیم پیوندهای راهبردی با همسایگان نزدیک است. موضوعی که بار دیگر نشان داد که در دوران پسابرجام و ادعای غربی‌ها درباره بازگشت تحریم‌ها، نه‌تنها دریچه‌های همکاری‌های اقتصادی و سیاسی ایران با جهان محدود نشده بلکه حتی در حال شتاب گرفتن است.

اهداف اقتصادی و تجاری

 پارلمان‌ها نقش مهمی در تقویت تجارت خارجی دارند و در سفر قالیباف توجه ویژه‌ای به مسائل اقتصادی، قرارداد تجارت آزاد و رفع موانع شده است. حجم تجارت دوجانبه ایران و پاکستان حدود ۳ میلیارد دلار است و هدف رسیدن به ۱۰ میلیارد دلار دنبال می‌شود. توافقات کاهش تعرفه‌ها، تجارت تهاتری و پیمان تجارت آزاد از محورهای اصلی سفر بود.

چرا این هدف اهمیت دارد؟

 همسایگی جغرافیایی، تنوع کالاها و مسیرها، ابزارهایی مانند تجارت تهاتری و FTA و مزیت‌های ژئوپلیتیکی ایران و پاکستان، باعث اهمیت افزایش حجم تجارت و بهره‌برداری از فرصت‌های منطقه‌ای می‌شود.

هدف‌گذاری در سفر پاکستان

 تقویت همکاری‌های پارلمانی ایران - پاکستان از اهداف اصلی سفر بود. توجه به نقش مجلس پاکستان در سیاست‌گذاری و قانون‌گذاری، امکان افزایش سرعت توافقات تجاری و همگرایی منطقه‌ای از مسیر مجلس به مجلس را فراهم می‌کند.

 ابعاد منطقه‌ای و همسویی ایران - پاکستان

ایران و پاکستان در پرونده‌های منطقه‌ای مانند غزه و جنگ ۱۲ روزه مواضع تقریباً مشترک دارند و از یکدیگر حمایت کرده‌اند. همسویی سیاسی و امنیتی، اتصال منطقه‌ای و تسهیل همکاری‌های مرزی می‌تواند اعتماد راهبردی را تقویت کند و سفر قالیباف پیام روشنی درباره توسعه همکاری‌های اقتصادی و منطقه‌ای و پیوند راهبردی میان دو کشور بود.