درباره جشنواره فیلم فجر

احمدرضا درویش تصمیم خود را گرفت، گریم پرویز پرستویی در فیلم دوئل همان گریم فیلم دیارعاشقان بود. از میان دستیارانش من موظف به پیدا کردن عکسی از آن فیلم شدم، با تعطیل شدن دفتر تولید فیلم دیار عاشقان جایی به غیر از دبیرخانه جشنواره فیلم فجر به ذهنم نرسید، وقتی از پله های سالن شماره 2 سینما فرهنگ (که البته آن موقع دبیرخانه جشنواره بود) بالا می رفتم، بسان صمدی که به شهر رفته است مبهوت قابهای بزرگ از پوستر فیلمهای دوره های قبل بودم، وقتی خانم پهلوان کارمند دوست داشتنی و دائمی دبیرخانه جشنواره فیلم فجر خواسته ام را فهمید لبخندی زد و گفت: پسرجان بغیر از عکس و پوسترهای روی دیوار که برای ویترین جشنواره نگه داشته شده اند هیچ آرشیو دیگری وجود ندارد، کی بهت گفته بیای اینجا. اینجا به غیر از من و این ساختمون هیچ چیز دائمی دیگه ای وجود نداره. پس از پنج سال نه خانم پهلوان کارمند دبیرخانه جشنواره فیلم فجر است و نه سالن شماره 2 سینما فرهنگ دفتر جشنواره. البته چیزهای دیگری هم هست که عوض شده، مثلا همین مقررات جشنواره فیلم فجر امسال. روزگاری هر فیلم کوتاه و مستندی که می خواست در جشنواره فیلم فجر شرکت کند نمی بایست در دیگر جشنواره های داخلی به نمایش در می آمد و خوب این قاعده هم مثل موضوعات دیگر به کلی عوض شد و اکنون فیلمهایی در این بخش پذیرش می شوند که نه تنها در جشنواره های دیگر نمایش داده شده اند، بلکه می بایست جایزه هم گرفته باشند. جالب اینکه گروهی از فیلمهای مستند بالاتر از 60 دقیقه (که من واقعا نمیدانم هر ساله چند فیلم مستند خلاق و هنرمندانه بلند بالاتر از 60 دقیقه در کشور تولید میشود) از این قاعده مستثنی است و جالب تر آنکه مدتهاست سایت های مختلف خبر از حضور فیلم مستند بلندی در این جشنواره می دهند که در مورد انتخاب شدن آقای رئیس جمهورمان به این سمت است و البته تا به حال در هیچ جشنواره ای نمایش داده نشده است. "اینجا دموکراسی حاکم است" اولین فیلم مستند نیمه بلند پنجاه و دو دقیقه ای من هم بسان فیلم دیگر دوستان مستندساز که فیلمشان در جشنواره ای شرکت نکرده و یا زمان آن کمتر از 60 دقیقه است از حضور در این جشنواره باز می ماند، فیلمی که نزدیک به دو سال تحقیق و پژوهش آن به طول انجامید و امید آن را داشتم که پس از آنکه نتوانستم آنرا به جشنواره سینما حقیقت (که اولین و تنهاترین جشنواره فیلم مستند ماست) برسانم، آنرا در مهمترین اتفاق سینمایی سال کشور ببینم و یا حداقل آنرا به معرض دید اعضای هیئت انتخاب جشنواره برسانم. من انسان قانون گریز و ستیزی نیستم و اعتقاد و باور دارم که قانون هرچقدر بد ، محترم است ولازم الاجرا. لیکن از هفته گذشته که دفتر جشنواره فیلم فجر مقررات جدید حضور در این رقابت را اعلام کرد، مبهوتم از این همه تبعیض. فیلم من تنها به خاطر 8 دقیقه نمی تواند در این جشنواره شرکت کند، نه تنها فیلم من بلکه فیلم های دیگر فیلمسازان، اما فیلمی که در مورد آقای رئیس جمهور ساخته شده است این مشکل را ندارد که اگر داشت حتما فیلم من هم می توانست در این جشنواره به نمایش درآید. در این چند روز که روزنامه ها را ورق میزنم یا به سایت های مختلف سرک میکشم، اعتراض مسئولین دولتی و یا فیلمسازان مستند مطرح کشورمان را می بینم و بی تردید تا پایان مهلت ارسال آثار، این اعتراض ها جدی تر خواهد شد، اما همه واهمه من این است که مبادا این باور گسترش یابد که عده ای با هدف به نمایش در آمدن فیلمی خاص مقررات جشنواره را تنظیم کرده اند که اگر چنین باشد جفایی است به آن فیلم و حتی به آقای رئیس جمهور که ایشان را مقابل دیگر فیلمسازان مستند قرار می دهد. امید است مسئولین محترم جشنواره تا فرصت باقیست با تغییر در مقررات جشنواره مقدمات حضور فیلمهای دیگر فیلمسازان مستند کشور را در این رقابت ملی فراهم نمایند. *فیلمساز مستند 14/9/1386